Πρώτο μέλημα πρέπει να είναι η δραστική κι επιθετική αφαίρεση του καρκίνου. Η απόφαση λαμβάνεται αφού συνεκτιμηθούν κάποια δεδομένα και ΠΑΝΤΑ με συζήτηση και συμμετοχή του ασθενή στη λήψη της τελικής απόφασης.

Το 2015 σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, πρώτη επιλογή αποτελεί η θωρακοσκοπική αφαίρεση με την μέθοδο επιλογής την λοβεκτομή (VATS Lobectomy - Reference : London Cancer Alliance 2014). Πλέον, κάθε χειρουργική αφαίρεση που δε γίνεται θωρακοσκοπικά πρέπει να τεκμηριώνεται γιατί έγινε διαφορετικά. Φυσικά δεν επιδέχονται όλες οι περιπτώσεις του καρκίνου την θωρακοσκοπική αφαίρεση, όμως το ποσοστό που πρέπει να γίνει με άλλη τεχνική είναι μικρότερο του 15-20%.

Το μέγεθος του πνεύμονα που μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς να υπάρξει πρόβλημα για τη βιωσιμότητα και την ποιότητα ζωής του ασθενούς καθορίζεται από κάποιες απαραίτητες εξετάσεις όπως η σπιρομέτρηση, το ιστορικό και η γενική κατάσταση του ασθενούς (performance status).

Αν ο ασθενής είναι υψηλού κινδύνου, λόγω πχ σημαντικής καρδιοπάθειας, μη επαρκούς αναπνευστικής λειτουργίας ή φτωχής γενικής κατάστασης, τότε μπορεί αντί της λοβεκτομής να πραγματοποιηθεί σφηνοειδής εκτομή θωρακοσκοπικά (VATS wedge). Είναι μια εξίσου επαρκής μέθοδος που διαρκεί 5-10 λεπτά και κατά συνέπεια ο ασθενής δεν μένει εκτεθειμένος σε πολύωρο χειρουργείο. Η μέση νοσηλεία είναι 2-3 ημέρες, και το σπουδαιότερο, έχει το ίδιο προσδόκιμο επιβίωσης με την λοβεκτομή. Το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι υπάρχει σημαντικός κίνδυνος τοπικής υποτροπής της νόσου μετά από χρόνια.